Kot brytyjski: charakterystyka rasy, czyli wszystko, co musisz o niej wiedzieć

Kot brytyjski: charakterystyka rasy, czyli wszystko, co musisz o niej wiedzieć

Kot brytyjski, nazywany potocznie „brytyjczykiem”, jest jedną z najpopularniejszych kocich ras na świecie. Wynika to przede wszystkim z jego zjawiskowego wyglądu, ale też panującej opinii na temat wyjątkowo przyjaznego i niekłopotliwego charakteru tych mruczków. Koty brytyjskie przeżywają szczyt popularności, w Polsce wciąż przybywa hodowli i – niestety – pseudohodowli tych wspaniałych zwierząt. Zastanawiasz się nad zakupem „brytyjczyka”? Nasz poradnik z pewnością pomoże Ci w podjęciu decyzji. Poznaj charakterystykę tej rasy i dowiedz się, czy kot brytyjski jest rzeczywiście dla Ciebie. Zapraszamy.

Kot brytyjski: historia rasy

Zacznijmy od tego, że koty brytyjskie tworzą jedną z najstarszych kocich ras na świecie. Jej korzeni doszukamy się w starożytnym Egipcie. Stamtąd „brytyjczyki” trafiły na Półwysep Apeniński, gdzie zabrali je rzymscy legioniści. Dostrzegli oni w tych kotach duży talent do wyłapywania gryzoni, co było bardzo pożądane podczas wielotygodniowych marszów wojennych (koty towarzyszyły rzymskim oddziałom, chroniąc żywność przed szkodnikami).

W II wieku p.n.e. koty wraz z legionistami docierają na Wyspy Brytyjskie, co daje początek wzorcowi rasy. Mruczki bardzo dobrze radzą sobie w dżdżystym klimacie, sukcesywnie zmieniając swój wygląd. Ich futro staje się wyraźnie gęstsze, budowa ciała jest mocniejsza. Na Wyspach Brytyjskich koty z Egiptu zajmują się głównie tępieniem gryzoni i są w tym tak dobre, że szybko trafiają pod strzechy – szczególnie popularne stają się w miastach.

No dobrze, ale skąd właściwie wzięła się nazwa rasy, skoro formalnie jej początków należy się doszukiwać w starożytnym Egipcie? Chodzi tutaj przede wszystkim o fakt, iż po przeprowadzeniu się do Anglii i innych krajów Wysp Brytyjskich, koty te nie miały możliwości swobodnego krzyżowania się z przedstawicielami kociego gatunku. To sprzyjało czystości rasy, która przystosowała się do brytyjskiego klimatu.

Ciekawostka

Aż do II Wojny Światowej koty brytyjskie były uważane za najczystszą znaną rasę.

Profesjonalną hodowlę kotów brytyjskich rozpoczęto w XIX wieku. Za twórcę wzorca rasy uważa się Harrisona Weira, angielskiego malarza. To on jako pierwszy zorganizował światową wystawę kotów w londyńskim The Crystal Palace.

Kot brytyjski musiał dość długo czekać na oficjalną rejestrację. Za rasę uznano go dopiero w 1929 roku. Co ciekawe, w Polsce „brytyjczyki” przez wiele lat były w ogóle nieznane. Zaczęło się to zmieniać w latach 90. XX wieku, natomiast w od mniej więcej połowy pierwszej dekady XXI wieku koty brytyjskie stają się jedną z najpopularniejszych ras w naszym kraju.

Wygląd kota brytyjskiego

Koty brytyjskie są zaliczane do ras średnich i dużych, o czym warto pamiętać decydując się na zakup „brytyjczyka”. Waga kota brytyjskiego jest tym, co może stanowić pewien problem dla osób starszych czy małych dzieci, które liczą na bardzo bliski kontakt z mruczkiem.

Dorosły, nieotyły osobnik (kocur) potrafi ważyć nawet ponad 8 kilogramów – kotki są zawsze drobniejsze. Typowa dla przedstawicieli tej rasy jest bardzo masywna budowa ciała, co w połączeniu z gęstą sierścią może sprawiać wrażenie, że kot jest… gruby.

Typowymi cechami budowy ciała kota brytyjskiego są:

• Krótkie, masywne łapy;
• Ogon gruby u nasady, zaokrąglony na końcu, stanowiący 2/3 długości ciała;
• Prosty grzbiet;
• Mocno rozbudowana klatka piersiowa;
• Szerokie barki i biodra;
• Krótka szyja;
• Masywna, okrągła głowa;
• Duże, okrągłe oczy występujące w różnych wariantach kolorystycznych;
• „Pluszowe” futro;
• Szeroko rozstawione uszy;

Zatrzymajmy się na chwilę przy oczach, ponieważ to właśnie one stanowią zdecydowanie największy – zaraz obok sierści – estetyczny atut przedstawicieli tej rasy. Kolor oczu kota brytyjskiego jest uzależniony od umaszczenia. Najbardziej pożądane przez nabywców są bursztynowe, które spotykamy głównie u „brytyjczyków” o stalowym kolorze sierści. Zdarzają się tęczówki miedziane, niebieskie, zielone, a nawet dwubarwne.

Dużo emocji wśród osób zainteresowanych zakupem przedstawiciela tej rasy budzą kolory kotów brytyjskich. Choć powszechnie kojarzy się je przez pryzmat stalowego, niebieskawego umaszczenia, to warto wiedzieć, że mruczki z Wielkiej Brytanii występują w aż ponad 150 odmianach kolorystycznych. Są to przede wszystkim:

• Niebieska
• Czarna
• Ruda
• Biała
• Czekoladowa
• Liliowa
• Kremowa

Koty brytyjskie występują również w umaszczeniu dwubarwnym z pręgowaniami, by wymienić chociażby kolor szynszylowy, srebrzysty z cieniowaniem, srebrzysty z pręgowaniem, dymny, coloprint.

Długość sierści kota brytyjskiego

„Brytyjczyki” są powszechnie kojarzone z sierścią w dotyku przypominającą pluszowego misia. Warto natomiast wiedzieć, że przez lata przedstawiciele tej rasy byli krzyżowani także z kotami perskimi i rosyjskimi. Pozwoliło to wykształcić osobną odmianę, czyli kota brytyjskiego długowłosego.

Ważne!

Koty brytyjskie długowłose nie tworzą odrębnej rasy.

Długowłosi przedstawiciele rodziny „brytyjczyków” prezentują się niezwykle efektownie, natomiast są nieco bardziej kłopotliwi pod względem pielęgnacji – między innymi wymagają regularnego szczotkowania sierści. Na naszym rynku występują dość rzadko, co się jednak powoli zmienia wraz z pojawianiem się kolejnych hodowli specjalizujących się w prowadzeniu kotów brytyjskich długowłosych.

Jaki charakter ma kot brytyjski?

Kwestie charakterologiczne są drugim fundamentem popularności tej rasy – zaraz po zjawiskowym wyglądzie. „Brytyjczyki” uchodzą za koty idealne dla osób statecznych, niezbyt aktywnych, szukających mało kłopotliwego pupila dla rodziny.

Charakter kota brytyjskiego można podsumować jednym słowem: zrównoważony. Są to wyjątkowo spokojne mruczki, które łatwo adaptują się w nowym środowisku. Nie są przesadnie wylewne w okazywaniu uczuć, cenią sobie święty spokój i niezależność, same decydują o tym, kiedy jest dobry moment na pieszczoty i zabawę. W ogóle nie potrzebują wychodzenia na dwór, cechują się dużą inteligencją i stabilnością emocjonalną. Nie rozrabiają, nie sieją wokół siebie fermentu, dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, bardzo rzadko przejawiają agresję.

Kot brytyjski może zatem stanowić bardzo dobry wybór dla rodziny z dziećmi, choć należy pamiętać, że przedstawiciele tej rasy nie przepadają za noszeniem na rękach i nie są przesadnie aktywni, stąd mogą źle reagować na dziecięcą natarczywość.

Kot brytyjski dla alergika?

Można się spotkać z opinią, że kot brytyjski jest hipoalergiczny, ale to niestety nieprawda – takie koty w ogóle nie istnieją. Każdy mruczek ma głęboko zakorzenioną tendencję do wylizywania sierści. Z kolei w ślinie kotów znajduje się białko Fel d 1, będące bardzo silnym alergenem. Faktem jest natomiast, że „brytyjczyki”, z uwagi na dość zbitą, pluszową sierść, nie mają potrzeby aż tak częstego jej wylizywania. Stąd można zaryzykować stwierdzenie, że kot brytyjski jest w miarę bezpiecznym wyborem dla alergika.

Jak długo żyje kot brytyjski?

Koty brytyjskie nie uchodzą za rasę długowieczną. Przeciętny wiek życia szlachetnego mruczka w warunkach domowych wynosi 10-12 lat, choć oczywiście znane są przypadki kotów, które dożywały 17-20 lat. Wiele zależy tutaj od właściciela, który powinien zapewnić swojemu pupilowi możliwie jak najlepsze warunki – włącznie z regularnym dostępem do opieki weterynaryjnej oraz odpowiednią dietą.

Nie sposób więc jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, ile żyje kot brytyjski. Zwłaszcza, że przedstawiciele tej rasy cierpią również na kilka typowych dla niej chorób.

Pielęgnacja kota brytyjskiego

Koty brytyjskie na szczęście nie są szczególnie kłopotliwe pod względem pielęgnacji. Na co dzień doskonale radzą sobie z higieną we własnym zakresie. Szybko się uczą, dlatego bez problemu nabywają umiejętność korzystania z kuwety – należy jednak pamiętać, że „brytyjczyk” jest czyściochem i nie toleruje przykrych zapachów wydobywających się z jego toalety. Trzeba ją więc regularnie opróżniać.

Podstawowa pielęgnacja kota brytyjskiego sprowadza się do wyczesywania sierści – w przypadku osobnika krótkowłosego wystarczy to robić raz w tygodniu (koty brytyjskie długowłose wymagają częstszego usuwania martwego włosia). Do tego dochodzi konieczność regularnego czyszczenia uszu oraz – w razie potrzeby – przycinania pazurków.

Żywienie kota brytyjskiego

Koty brytyjskie nie są specjalnie wymagające pod względem żywienia. Najważniejsze, o czym koniecznie trzeba pamiętać, to ich tendencja do tycia. Dlatego nie należy ich przekarmiać – ostrożnie z przekąskami! W żywieniu kota brytyjskiego istotne jest też to, aby dieta mruczka była wysokobiałkowa. Dlatego warto raz na jakiś czas zafundować pupilowi podroby czy produkty z nabiału. Kontrolujemy przy tym częstotliwość i ilość wypijanej wody – jest to szczególnie ważne w przypadku kotów karmionych suchą karmą.

Hodowla kota brytyjskiego

W Polsce nie brakuje profesjonalnych, zarejestrowanych hodowli „brytyjczyków”. Zdecydowanie zalecamy, aby korzystać tylko z tych, które mają bardzo dobre opinie i są zrzeszone w związku felinologicznym. Minimalizuje to ryzyko zakupu kota, który jest obciążony chorobą genetyczną. Ponadto kupując „brytyjczyka” z tzw. pseudohodowli świadomie lub nie wspieramy proceder taśmowej produkcji kociąt i zmuszania kotek do niemalże nieprzerwanego rodzenia.

Zakup kota brytyjskiego z dobrej hodowli jest mało ryzykowny i daje gwarancję, że nowy pupil prezentuje wzorzec rasy – zarówno pod względem wyglądu, jak i cech charakteru.

Cena kota brytyjskiego

Ile kosztuje „brytyjczyk”? To jedno z najczęściej pojawiających się pytań, które zadaje praktycznie każda osoba zainteresowana zakupem przedstawiciela tej rasy. Cena kota brytyjskiego jest uzależniona od kilku czynników, przede wszystkim od:

• Płci – zawsze droższe są kocury, ponieważ mogą one pełnić funkcję reproduktora;
• Wieku – mały kot brytyjski wygląda przesłodko, dlatego hodowcy zwykle żądają najwięcej właśnie za maluchy, świeżo odchowane przez matkę;
• Umaszczenia i długości sierści – droższe są koty brytyjskie długowłose, szczególnie o kremowym umaszczeniu. Wynika to z faktu, iż spotyka się je znacznie rzadziej;
• Hodowli – renomowane, zarejestrowane hodowle mają wyższe ceny, ale też dają pewność pochodzenia kota. Nierzadko kocięta są potomkami nagradzanych rodziców, co także ma duży wpływ na cenę;

Pisząc w dużym uogólnieniu, cena kota brytyjskiego waha się od około 1800 do grubo ponad 3000 złotych.

Opinie o kotach brytyjskich

Zdecydowana większość właścicieli kotów brytyjskich jest zadowolona z dokonanego wyboru. Nieco więcej powodów do narzekań mają natomiast te osoby, które nie zapoznały się wcześniej z charakterystyką rasy i są zawiedzione tym, że mruczek nie jest wcale takim pieszczochem, na jakiego wygląda. Trzeba tutaj pamiętać o wrodzonej potrzebie niezależności oraz o tendencji do trzymania dystansu w stosunku do domowników. Generalnie jednak opinie o kotach brytyjskich są bardzo pozytywne – właściciele podkreślają, że są to zwierzęta niekłopotliwe, łatwe w pielęgnacji oraz mało angażujące.

Podsumowanie

Koty brytyjskie są wspaniałą rasą, bardzo polecaną każdemu, kto szuka wiernego, inteligentnego, a przy tym spokojnego kompana. Jeśli nie oczekujesz od niego wylewności w okazywaniu uczuć, nie zamierzasz nosić go na rękach i nie planujesz zrobić z niego żywej zabawki dla dziecka, to wybór tego szlachetnego mruczka będzie strzałem w dziesiątkę.