Hodowla kota brytyjskiego: najważniejsze zasady
Popularność kotów brytyjskich nie powinna nikogo dziwić. Są to wyjątkowo urodziwe mruczki, zwłaszcza w klasycznym dla rasy, niebieskim umaszczeniu. Gdy dodamy do tego duże, bursztynowe oczy i niezwykle przyjemne w dotyku futerko, zyskamy obraz kota, w którym można się zakochać od pierwszego wejrzenia. Jeśli decyzja już zapadła i wiesz, że w Twoim domu lada moment zamieszka przedstawiciel tej szlachetnej rasy, to nasz poradnik pomoże Ci stawiać pierwsze kroki w hodowli kota brytyjskiego. Sprawdź zasady, których warto przestrzegać.
Kontrola masy ciała
Koty brytyjskie mają wyjątkową tendencję do tycia. Wynika to zarówno z ich masywnej budowy ciała, jak i niechęci do podejmowania aktywności fizycznej oraz zamiłowania do jedzenia. Wielu właścicieli „brytyjczyków” żartobliwie określa swoich pupilów, jako niepohamowanych żarłoków. Stąd najważniejszą kwestią, o którą powinieneś zadbać, jest konsekwencja w żywieniu kota brytyjskiego.
Porozmawiaj z hodowcą, od którego kupujesz kota, na temat zalecanej przez niego diety. Możesz również skonsultować się z weterynarzem – będzie to wskazane zwłaszcza wtedy, gdy karma, którą podajesz pupilowi, ewidentnie mu nie służy (pojawia się reakcja alergiczna, występują problemy trawienne). Kota brytyjskiego trzeba też regularnie ważyć, aby móc utrzymać prawidłową masę jego ciała.
Szanowanie charakteru kota brytyjskiego
Koty brytyjskie, choć wyglądają na super pieszczochów, w rzeczywistości wcale nie są skore do ciągłego przytulania i miziania. Przedstawiciele tej rasy mają bardzo powściągliwy charakter. Sprawiają wrażenie, jakby towarzystwo człowieka było im do niczego niepotrzebne – co nie znaczy, że kot może zostawać sam na całe dni i nikt nie musi się nim interesować.
Ważne jest natomiast to, aby nie próbować na siłę zmieniać charakteru mruczka. Koty brytyjskie potrafią mocno pokochać właściciela, ale są też bardzo wrażliwe na wszelkie przejawy agresji w stosunku do nich – nawet słownej. Z uwagi na wybitną inteligencję urażony kot może bardzo łatwo unikać kontaktu z nielubianym właścicielem i ostentacyjnie dawać mu do zrozumienia, że nie będzie jego pieszczochem.
Rada
Kwestiom charakterologicznym szczególnie powinny się przyjrzeć rodziny z małymi dziećmi, dla których kot brytyjski raczej nie będzie optymalnym wyborem.
Zachęcanie do ruchu
Koty brytyjskie nie są typami sportowców. Preferują slow life, leniuchowanie, nie wykonują niepotrzebnych ruchów, uwielbiają za to wylegiwać się na kanapie i kontemplować swoje jestestwo. Pomimo tego zalecamy, aby każdy właściciel podejmował próby zaktywizowania mruczka.
Nie musi to być zaraz wychodzenie na spacer na smyczy, ale już zabawa w pogoń za gumową myszką jak najbardziej. Im więcej ruchu będzie mieć „brytyjczyk”, tym mniejsze ryzyko nadwagi i otyłości. Wspólna zabawa jest również super sposobem na przełamanie naturalnego dla tej rasy trzymania dystansu.
Regularne wizyty u weterynarza
Są o tyle ważne, że pozwalają w porę wykryć jedną z typowych dla tej rasy chorób. Ich lista jest niestety dość długa, a konsekwencje zbagatelizowania pierwszych objawów mogą być bardzo poważne. Charakterystyczne dla kotów brytyjskich choroby to m.in.:
- Kardiomiopatia przerostowa – w przebiegu tej choroby dochodzi do pogrubienia ściany mięśnia sercowego, co prowadzi do obrzęku płuc i może być przyczyną śmierci. Co ciekawe, chorobę tę diagnozuje się również u bardzo młodych kotów.
- Policystowatość nerek – ta choroba objawia się powstawaniem torbieli na nerkach i jest typowa dla rasy kotów brytyjskich. Działaniem profilaktycznym jest dbanie o to, aby kot pił duże ilości wody.
- Niedrożność kanalików nosowo-łzowych – pierwszym objawem schorzenia jest gromadzenie się dużej ilości płynnej ropy w okolicach oczu i na pyszczku. Na szczęście można sobie z tym dość łatwo poradzić, wykonując zabieg przepłukiwania kanalików łzowych oraz regularnie przemywając oczy pupila.
- Zaleganie włosów w kocim układzie pokarmowym – szczególnie dotyczy to kotów brytyjskich długowłosych, które mają tendencję do tworzenia się pilobezoarów (czyli kul włosowych) w ich przewodzie pokarmowym. Grozi to zaparciami oraz bardzo poważnymi problemami trawiennymi.
- Hemofilia – ta choroba dotyka tylko kocurów. Ma dramatyczny przebieg, ponieważ objawia się wybroczynami oraz krwawieniem z nosa, oczu, uszu, odbytu.
Stosując się do tych prostych zasad hodowli kota brytyjskiego, dokładając do tego jeszcze prawidłową pielęgnację (regularne szczotkowanie, ewentualnie przycinanie pazurków, czyszczenie uszu), stworzysz swojemu pupilowi bardzo dobre warunki, co powinno się przełożyć na jego długie i szczęśliwe życie. Trzymamy kciuki!
- Ryby dla kotów – jakie gatunki mogą jeść? - 10 sierpnia 2023
- Dezynsekcja – sprawne rozwiązania w walce z nieproszonymi gośćmi - 5 lipca 2023
- Buldog francuski – jak dobrać odpowiednią karmę - 10 maja 2023
Kontrola masy ciała kota brytyjskiego jest bardzo ważna i nie można o niej zapominać. Wiem co mówię, bo mój kot tej rasy dosłownie rósł w oczach i dopiero po konsultacji z hodowcą i wdrożeniu odpowiedniej diety przestał tyć, a z czasem nawet trochę chudnąć.
A my mając dzieci zdecydowaliśmy się na kota brytyjskiego. I co istotne – absolutnie nie żałujemy tej decyzji. Nie jest on może specjalnym pieszczochem, ale generalnie pod względem charakteru nie ma co narzekać.
Przyznam, że długo się wahaliśmy, czy przyjąć pod dach kota brytyjskiego, skoro mamy w domu dzieci a nie jest to zalecane. Zaryzykowaliśmy i jak się szybko okazało, obawy nie były uzasadnione. Jak widać, z tym charakterem kota brytyjskiego nie jest zawsze tak źle.
Policystowatość nerek to choroba na którą cierpiał swego czasu mój kot brytyjski. Na szczęście skończyło się na strachu. Od momentu jego wyzdrowienia wdrożyłem działania profilaktyczne w postaci podawania mruczkowi dużej ilości wody.