Kocia waga ciężka, czyli ile waży Maine Coon?
Jak już wiesz z jednego z poradników opublikowanych na naszym portalu, Maine Coon jest największą rasą kota domowego na świecie – poza kilkoma trudno dostępnymi i bardzo egzotycznymi wyjątkami. Imponujące rozmiary zwierzaka siłą rzeczy muszą się przełożyć na równie dużą masę ciała. Tak też jest w rzeczywistości. Waga kota Maine Coon może nieźle zaskoczyć przyszłego właściciela, który spróbuje wziąć go na ręce i ponosić po mieszkaniu – raczej tego nie polecamy, a już zwłaszcza osobom mającym problemy z plecami. Pora przejść do konkretów i sprawdzić, ile waży dorosły Maine Coon.
Prawidłowa waga Maine Coona
Maine Coon to rasa kotów dużych, z czego trzeba sobie zdawać sprawę na etapie podejmowania decyzji o zakupie „kanadyjczyka”. Wiele osób popełnia tutaj błąd polegający na sugerowaniu się zdjęciami młodych kotów i uznając, że wcale nie są tak ogromne, jak się powszechnie uważa. Przypominamy więc, że Maine Coon pełną dojrzałość fizyczną osiąga dopiero po ukończeniu 3-4 roku życia. Wówczas długość jego ciała, wraz z ogonem, może przekroczyć 120 centymetrów.
Jaką wielkość miał Maine Coon wpisany do księgi rekordów Guinnessa? Dowiedz się z osobnego artykułu na naszym portalu!
Wróćmy do kwestii wagi Maine Coona, bo przecież ona nas teraz najbardziej interesuje. Oczywiste jest, że masa ciała dorosłego kota zależy od jego płci. Przyjmuje się, że prawidłowa waga Maine Coona powinna mieścić się w przedziale:
- 4-8 kilogramów – dla kotki.
- 5-11 kilogramów – dla kocura.
Podkreślmy, że mówimy tutaj o prawidłowej masie ciała. Widać zatem wyraźnie, że koty rasy Maine Coon są po prostu ciężkie, co może stanowić spory problem z perspektywy osób szukających domowego pieszczocha do noszenia na rękach czy brania go na kolana. Na ten aspekt szczególną uwagę powinni również zwrócić rodzice, którzy chcą kupić kota rasy Maine Coon dziecku. Jest to świetny pomysł, jeśli mówimy o cechach charakteru mruczka. Gorzej z jego cechami fizycznymi.
Maine Coon a nadwaga i otyłość
Nadmierna masa ciała stanowi jedno z największych zagrożeń dla przedstawicieli tej kanadyjskiej rasy kotów. Maine Coon mają po prostu tendencję do tycia. Wynika to z dwóch czynników:
- Dużego zapotrzebowania na energię – Maine Coon wymagają większych porcji jedzenia niż np. ragdolle. Z uwagi na wysokie ryzyko tworzenia się pilobezoarów (kul włosowych) w układzie pokarmowym zalecane jest podawanie kotu pokarmu wilgotnego, w tym mięsnych kawałków.
- Niskiej aktywności fizycznej kotów niewychodzących – większość właścicieli kotów rasy Maine Coon nie zdaje sobie sprawy z tego, że te mruczki potrzebują dużej dawki ruchu. Samo przechadzanie się po mieszkaniu czy pół godziny zabawy z gumową myszką nie wystarczy. Niska aktywność fizyczna w połączeniu z wysokobiałkową dietą (i powszechnym przekarmianiem) dają efekt w postaci nadwagi oraz otyłości.
Nadrzędnym celem dla właściciela Maine Coona powinno więc być dbanie o utrzymanie prawidłowej masy ciała zwierzaka. W tym celu skrupulatnie pilnujemy ilości serwowanego mu jedzenia, nie przekarmiamy go, nie podajemy przekąsek, a także zachęcamy do częstego picia wody (dobre dla nerek, minimalizuje też ryzyko tworzenia się kul włosowych).
Nadwaga i w konsekwencji otyłość stanowią bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia kota, nie wspominając już o tym, że powodują dodatkowe obciążenie dla stawów zwierzęcia. Przypomnijmy, że jedną z typowych dolegliwości kotów rasy Maine Coon jest dysplazja stawów biodrowych, mogąca prowadzić nawet do trwałego kalectwa.
Co zrobić, gdy kot jest za gruby?
Przede wszystkim nie należy ustalać mu diety na własną rękę. Najlepiej będzie od razu zgłosić się do weterynarza, poprosić o dokładne zważenie i przebadanie kota. Na tej podstawie lekarz zaproponuje odpowiedni model karmienia zwierzęcia, z uwzględnieniem ściśle wyliczonych ilości serwowanego pokarmu.
Bardzo ważne jest również, aby dbać o aktywność fizyczną pupila, zachęcać go do ruchu, regularnie wychodzić z nim na spacery lub przynajmniej poświęcać minimum godzinę dziennie na intensywną zabawę.
- Ryby dla kotów – jakie gatunki mogą jeść? - 10 sierpnia 2023
- Dezynsekcja – sprawne rozwiązania w walce z nieproszonymi gośćmi - 5 lipca 2023
- Buldog francuski – jak dobrać odpowiednią karmę - 10 maja 2023
Mój kocur w pewnym momencie przekroczył 12 kg. Nie lada wyzwaniem było sprawienie, aby zrzucił kilogramy. Nie wystarczyła nawet odpowiednio dobrana dieta. Dopiero wzmożona aktywność na coś się zdała.
W mojej ocenie nadwaga i otyłość kotów, w tym majkunów, jest zbyt powszechnym zjawiskiem. W dużej mierze jest to wina mało świadomych właścicieli mruczków. Dlatego dobrze, że powstają takie wartościowe artykuły tematyczne jak ten!
Zgadzam się w 100%. Wciąż właściciele kotów muszą się sporo nauczyć, jeżeli chodzi o żywienie tych zwierzaków. Jest nadzieja, że dzięki takim artykułom jak ten, sytuacja z biegiem czasu będzie zmieniała się ku lepszemu.